چرا هوش مصنوعی باید چارچوبی برای طراحی، استقرار و ایجاد هوش مصنوعی باشد
انتشار: بهمن 07، 1403
بروزرسانی: 23 خرداد 1404

چرا هوش مصنوعی باید چارچوبی برای طراحی، استقرار و ایجاد هوش مصنوعی باشد


به خبرنامه های روزانه و هفتگی ما بپیوندید تا آ،ین به روز رس، ها و محتوای انحصاری را در زمینه پوشش هوش مصنوعی پیشرو در صنعت ما دریافت کنید. او بیشتر یاد می گیرد


از آنجایی که هوش مصنوعی در تمام حوزه های زندگی مدرن نفوذ می کند، چالش اصلی پیش روی رهبران ،ب وکار، سیاست گذاران و نوآوران دیگر این نیست که آیا سیستم های هوشمند را بپذیرند، بلکه چگونه است. در دنیایی که مشخصه آن افزایش قطبی سازی، کاهش منابع، کاهش اعتماد به موسسات و چشم اندازهای اطلاعاتی ناپایدار است، مهندسی هوش مصنوعی به گونه ای است که به طور م،ادار و پایدار به رفاه انسان و سیاره کمک کند.

هوش مصنوعی اضافی - چارچوبی از طراحی، استقرار و اصول حاکمیتی که تضمین می کند هوش مصنوعی به طور متفکرانه طراحی، آموزش داده شده، آزمایش شده است و مردم و سیاره زمین را هدف قرار می دهد - چیزی بیش از یک موضع اخلاقی یا یک پوشش روابط عمومی است. این یک رویکرد استراتژیک برای قرار دادن هوش مصنوعی در محیط گسترده تری از هوش است که به شکوفایی جمعی بیش از بهینه سازی محدود اهمیت می دهد.

ABCD پتانسیل هوش مصنوعی: از تاریکی تا شکوه

منطق برای هوش مصنوعی اضافی از چهار قلمرو به هم پیوسته پدیدار می شود - عاملیت، به هم پیوستگی، آب و هوا و ت،یم (ABCD). هر منطقه ویژگی دوگانه هوش مصنوعی را برجسته می کند: می تواند اختلال عملکرد موجود را تشدید کند یا به ،وان یک کاتالیزور برای راه حل های احیا کننده جامع عمل کند.

  • یک آژانس: اغلب، پلتفرم های مبتنی بر هوش مصنوعی به حلقه های اعتیادآور و سیستم های توصیه غیرشفاف متکی هستند که استقلال کاربر را از بین می برند. در مقابل، هوش مصنوعی می تواند آژانس را با فاش ، منبع پیشنهادات خود، ارائه کنترل های م،ی دار کاربر و احترام به ماهیت چند وجهی تصمیم گیری انس، انرژی بخشد. این فقط در مورد "رضایت" یا "شفافیت" به ،وان کلمات انتزاعی نیست. این در مورد طراحی تعاملات هوش مصنوعی است که پیچیدگی انسان را تأیید می کند - تعامل بین شناخت، احساسات، تجربه فیزیکی و زمینه اجتماعی - و افراد را قادر می سازد تا در محیط های دیجیتال خود بدون تسلیم شدن در برابر دستکاری یا حواس پرتی حرکت کنند.
  • ارتباط متقابل: فن آوری های دیجیتال می توانند جوامع را به اتاق های پژواک تبدیل کنند یا به ،وان پل هایی عمل کنند که افراد و ایده های مختلف را به هم متصل می کنند. هوش مصنوعی سوسیالیستی از مدل های دقیق زب، و فرهنگی برای شناسایی علایق مش،، برجسته ، مشارکت های سازنده و تقویت همدلی در سراسر مرزها استفاده می کند. به جای برانگیختن خشم برای جلب توجه، به شرکت کنندگان کمک می کند تا دیدگاه های مکمل را کشف کنند، پیوندهای گروهی را تقویت کنند و بافت های اجتماعی ظریفی را که جوامع را در کنار هم نگه می دارند، تقویت کنند.
  • آب و هوا: رابطه هوش مصنوعی با محیط مملو از تنش است. هوش مصنوعی می تواند زنجیره های تامین را بهبود بخشد، مدل سازی آب و هوا را بهبود بخشد و از نظارت بر محیط زیست حمایت کند. با این حال، شدت مح،اتی آموزش مدل های بزرگ اغلب مست،م ردپای کربن بزرگی است. یک لنز مثبت نیاز به طرح هایی دارد که این دستاوردها را با هزینه های زیست محیطی متعادل کند - اتخاذ معماری کارآمد در مصرف انرژی، ارزیابی های چرخه عمر شفاف و شیوه های داده های حساس به محیط زیست. هوش مصنوعی به جای اینکه سیاره را به ،وان یک فکر بعدی تلقی کند، ملاحظات آب و هوایی را به ،وان یک اولویت اصلی در نظر می گیرد: هوش مصنوعی نباید فقط در مورد پایداری توصیه کند، بلکه باید پایدار باشد.
  • ت،یم ،: آبشار اطلاعات نادرست و فیلتر ایدئولوژیکی که عصر ما را تعریف می کند، محصول فرعی اجتناب ناپذیر فناوری نیست، بلکه نتیجه انتخاب های طراحی است که مشخصه هایپرویروس ها است. هوش مصنوعی با تعبیه سواد فرهنگی و تاریخی در فرآیندهای خود، احترام به تفاوت های زمینه ای و ارائه مک،سم های بررسی واقعیت که اعتماد را افزایش می دهد، با این امر مق، می کند. به جای ی،ان سازی دانش یا تحمیل روایات از بالا به پایین، پلورالیسم آگاهانه را تقویت می کند و فضاهای دیجیتال را قابل کشتیر، تر، معتبرتر و فراگیرتر می کند.

سواد دوگانه: ادغام هوش مصنوعی و هوش مصنوعی

تحقق این دیدگاه بستگی به پرورش چیزی دارد که می توان آن را «سواد مضاعف» نامید. یکی از جنبه های آن سواد هوش مصنوعی است: تسلط بر پیچیدگی های فنی الگوریتم ها، درک چگونگی ظهور سوگیری ها از داده ها و ایجاد مک،سم هایی برای مسئولیت پذیری و نظارت دقیق. در سوی دیگر روایت هوش طبیعی (NI) است: درک جامع و مجسم از شناخت و عاطفه انسان (مغز و بدن)، هویت شخصی (خود) و تعبیه فرهنگی (جامعه).

این سواد NI یک مجموعه مهارت نرم شناور در حاشیه نوآوری نیست. ضروری است. هوش انسان توسط علوم اعصاب، فیزیولوژی، انباشت، روایت های فرهنگی و اخلاق اجتماعی شکل می گیرد – یک تابلوی پیچیده که فراتر از مفاهیم تقلیل گرایانه «بازیگران منطقی» است. با وارد ، سواد هوش مصنوعی با سواد هوش مصنوعی، توسعه دهندگان، تصمیم گیرندگان و تنظیم کننده ها می توانند اطمینان حاصل کنند که معماری های دیجیتال به واقعیت انس، چند بعدی ما احترام می گذارند. این رویکرد جامع سیستم هایی را ارتقا می دهد که از نظر اخلاقی سالم، حساس به زمینه و قادر به تکمیل به جای محدود ، قابلیت های انس، هستند.

هوش مصنوعی و هوش مصنوعی در هم افزایی: هوش مصنوعی فراتر از تفکر حاصل جمع صفر است

تخیل رایج اغلب ماشین ها را در برابر انسان ها در مسابقه ای با جمع صفر قرار می دهد. هوش مصنوعی اجتماعی این دوگانگی را به چالش می کشد. زیبایی یکپارچه سازی در مراقبت های بهداشتی را در نظر بگیرید: هوش مصنوعی در تشخیص الگو برتری دارد و از طریق تلاش های گسترده تصاویر پزشکی برای کشف ناهنجاری هایی که متخصصان انس، ممکن است از قلم بیفتند، پشتیب، می کند. پزشکان، به ،ه خود، برای تفسیر یافته ها، انتقال اطلاعات پیچیده و در نظر گرفتن زمینه زندگی هر بیمار، بر شناخت تجسم یافته و غرایز اخلاقی خود تکیه می کنند. نتیجه فقط تشخیص کارآمدتر نیست. این مراقبت انس، تر و بیمار محور است. مدل های مشابه می توانند قو،ن، امور مالی، حکمر، و تصمیم گیری آموزشی را متحول کنند.

با ،یب دقت هوش مصنوعی با قضاوت دقیق متخصصان انس،، ممکن است از مدل های فرمان و کنترل سلسله مراتبی به ا،یستم های هوش مش، حرکت کنیم. در اینجا، ماشین ها پیچیدگی را در مقیاس پردازش می کنند و انسان ها بینش اخلاقی و رو، فرهنگی لازم را برای اطمینان از اینکه این سیستم ها در خدمت منافع عمومی واقعی هستند، ارائه می کنند.

ایجاد زیرساخت های اجتماعی

برای جاسازی هوش مصنوعی در قلب آینده خود، به ت، هماهنگ در همه بخش ها نیاز داریم:

شرکت های صنعت و فناوری: نوآوران می توانند طرح های "انسان در حلقه" را اولویت بندی کنند و به معیارهای صریح مرتبط با رفاه به جای مشارکت به هر قیمتی پاداش دهند. به جای طراحی هوش مصنوعی برای اتصال کاربران، آن ها می توانند سیستم هایی ایجاد کنند که اطلاعات، توانمندسازی و ارتقاء دهند - که با بهبود نتایج سلامت، پیشرفت تحصیلی، پایداری محیطی یا انسجام اجتماعی اندازه گیری می شود.

مثال: مشارکت در هوش مصنوعی چارچوب هایی را برای نوآوری مثبت فراهم می کند و به توسعه دهندگان کمک می کند تا به سمت اقدامات مسئولانه هدایت شوند.

جامعه مدنی و سازمان های غیر ،تی: گروه های اجتماعی و سازمان های م،ع می توانند توسعه و استقرار هوش مصنوعی را راهنمایی کنند و ابزارهای جدید را در زمینه های دنیای واقعی آزمایش کنند. آنها می توانند دیدگاه های نژادی، زب، و فرهنگی را به ج، طراحی بیاورند و اطمینان حاصل کنند که سیستم های هوش مصنوعی حاصل طیف وسیعی از تجربیات و نیازهای انس، را برآورده می کنند.

موسسات آموزشی: مدارس و دانشگاه ها باید همزمان با ترویج تفکر انتقادی، اخلاق و مطالعات فرهنگی، سواد دوگانه را در برنامه های درسی خود ادغام کنند. با پرورش سواد هوش مصنوعی و هوش مصنوعی، نهادهای آموزشی می توانند اطمینان حاصل کنند که نسل های آینده در یادگیری ماشینی (ML) ماهر هستند و عمیقاً بر ارزش های انس، مبتنی هستند.

مثال: دانشکده مح،ات شوارتزمن MIT و موسسه استنفورد برای سازمان انسان محور، رویکردی بین رشته ای را نشان می دهد که دقت فنی را با تحقیقات انس، متحد می کند.

،ت ها و سیاست گذاران: قو،ن و چارچوب های نظارتی می توانند نوآوری مثبت را تحریک کنند و تولید سیستم های هوش مصنوعی شفاف، پاسخگو و همسو با اه، اجتماعی را برای شرکت ها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه کنند. جوامع شهروندی و مشاوره های عمومی می توانند این سیاست ها را اطلاع رس، کنند و اطمینان حاصل کنند که جهت هوش مصنوعی منع، کننده صداهای مختلف جامعه است.

فراتر از جعبه ها به یک آینده هیب، کامل

از آنجایی که هوش مصنوعی عمیقاً در بافت اجتماعی و اقتصادی جه، ادغام می شود، ما باید در مقابل تمایل به برخورد با فناوری به ،وان جعبه سیاه بهینه شده برای معیارهای خاص مقاومت کنیم. در عوض، می تو،م آینده ای ،یبی را متصور شویم که در آن هوش انسان و ماشین، با هدایت اصول مش، و بر اساس درک جامع از خود و محیط مان، تکامل می یابد. هوش مصنوعی سوسیالیستی فراتر از انتخاب ساده بین نوآوری و مسئولیت حرکت می کند. این مجموعه امکانات غنی تری را ارائه می کند، هوش مصنوعی به جای معتاد، قدرتمند شده است، به جای اینکه تکه تکه شود، به جای اینکه تکه تکه شود، ارتباط برقرار کند و به جای کاهش یافته، دوباره پر شود.

آینده هوش مصنوعی تنها با مهارت مح،اتی یا الگوریتمی تعیین نخواهد شد. این که چگونه به صورت ارگ،ک این ظرفیت ها را در قلمرو انسان ببافیم، با تشخیص تعامل بین مغز و بدن، خود و اجتماع، تفاوت های ظریف محلی و ا،امات سیاره ای مشخص خواهد شد. با انجام این کار، سطح گسترده تری از موفقیت ایجاد می کنیم: سطحی که نه فقط با سود یا کارایی، بلکه با رفاه مردم و انعطاف پذیری سیاره اندازه گیری می شود.

هوش مصنوعی اجتماعی می تواند در این مسیر خدمت کند. آینده اکنون با یک ABCD جدید آغاز می شود: الفگسترش به جامعه جامع؛ برایاجازه دهید که شما بخشی از تحقق آن هستید. سیمشخص کنید که در کدام سمت تاریخ می خواهید باشید. و Dآه چه حسی درسته

پس از دو دهه با یونیسف و نشریات مختلف کتاب ها، دکتر کورنلیا سی. والتر او هست در حال حاضر یک کارشناس ارشد در دانشگاه پنسیلو،ا است که روی هوش مصنوعی کار می کند.

DatadecisionMakers

به انجمن VentureBeat خوش آمدید!

DatadecisionMakers مک، است که در آن کارشناسان، از جمله افراد فنی که کار داده را انجام می دهند، می توانند ایده ها و نوآوری های مرتبط با داده را به اشتراک بگذارند.

اگر می خواهید درباره ایده های پیشرفته، اطلاعات پیشرفته، بهترین شیوه ها و آینده فناوری داده و فناوری داده مطالعه کنید، به ما در DatadecisionMakers بپیوندید.

شما حتی ممکن است در نظر داشته باشید که مقاله ای از خودتان ارائه دهید!

اطلاعات بیشتر را از DatadecisionMakers بخو،د


منبع: https://venturebeat.com/ai/why-prosocial-ai-must-be-the-framework-for-designing-deploying-and-governing-ai/